شیوع آلودگی به شپش سر (Pediculus Capitis) در دانش آموزان دبستانهای پسرانه شهر کاشان طی سال 1376

سابقه و هدف: با توجه به شیوع متفاوت آلودگی به شپش سر در کشور و عوارض ناشی از این عفونت و به منظور تعیین شیوع آلودگی شپش سر در دبستان های پسرانه کاشان، این مطالعه در سال 1376 انجام گرفت. مواد و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی (Descriptive) در 8 دبستان شهر کاشان و بر روی 1986 دانش آموز در گروه های سنی 12-6 سال که در کلاسهای اول تا پنجم مشغول تحصیل بوده و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده بودند، صورت پذیرفت. خصوصیات حاصل از نمونه های مورد بررسی در پرسش نامه های مخصوص که حاوی عوامل ملیت، پایه تحصیلی، سواد پدر و مادر، بعد خانوار، استفاده از وسایل مشترک، وجود حمام در منزل، دفعات استحمام در هفته بود بررسی و ثبت گردید. ملاک آلودگی مشاهده شپش، نمف یا رشک روی سر و گردن دانش آموزان بود شیوع آلودگی در نمونه ها مشخص و فاصله اطمینان آن در جامعه برآورد گردید. یافته ها: در 17 نفر (0.9%) آلودگی شپش س وجود داشت. آلودگی با متغیرهای ملیت، سواد پدر، سواد مادر، استفاده از وسایل مشترک، تعداد دفعات حمام در هفته رابطه معنی دار داشت. میزان آلودگی در دانش آموزان افغانی 4.2 و در ایرانی ها 0.6%، در دانش آموزانی که پدر بی سواد یا سواد ابتدایی داشته 3.9% و کسانی که پدر با تحصیلات راهنمایی و متوسطه داشته 0.4%، در کسانی که مادر بی سواد یا سواد ابتدایی داشته 3.6% و آن هایی که مادر با سواد راهنمایی و متوسطه داشته 0.3%، دانش آموزانی که یک بار در هفته حمام کرده 1.3% و کسانی که دو بار حمام کرده 0.2%، کسانی که از وسایل مشترک استفاده کرده 10% و در کسانی که استفاده نکرده اند 0.2% بود. نتیجه گیری: آلودگی شپش سر در دانش آموزان پسر مساله مهمی تلقی نمی شود ولی اجرای برنامه های آموزشی در مورد استفاده از وسایل مشترک و سایر عوامل مختلف برای کاهش مقدار آلودگی توصیه می گردد.